The game I have planned for many months. This year is the 85th anniversary of that event. Previously I planned to play it on an exact day, the 12th of October, but then my better half had to go to Poland and during that time the best Polish specialist, in my opinion, of that battle, Kamil Anduła published his first from two books about that subject. Sadly the second book was published when she was back in Scotland, but I will have it too later.. That book mostly concentrated on the 5th Tank Corps, who supported Polish and Soviet soldiers fighting during that day. That caused, the necessary to buy some new models, to make the army list the most historically accurate. About that, you can read my previous post. I decided to use Rapid Fire Reloaded with some elements from the original Rapid Fire and with some of my House rules ( HE and indirect fire). Our game involved 6 players, 4 for the Soviet-Polish side and 2 for the Germans with me as an umpire.
Gra, którą planowałem już od wielu miesięcy. W tym roku przypada 85. rocznica tej bitwy. Wcześniej planowałem ją rozegrać dokładnie 12 października, ale w tym momencie moja lepsza połowa musiała pojechać do Polski i zbiegło się to z wydaniem, przez moim zdaniem najlepszego specjalistę od tej bitwy, panem Kamilem Andułą, pierwszej z jego dwóch książek wydanych w tym roku o tym wydarzeniu. Niestety, druga wyszła, jak już powróciła ona do Szkocji, ale tą też będę na pewno posiadał w przyszłości. Pierwsza z tych książek koncentruje się na 5. Korpusie Pancernym, który wspierał polskie i sowieckie oddziały podczas tej bitwy. Spowodowało to konieczność uzupełnienia mojej kolekcji o kilka nowych modeli, ale o tym traktuje mój poprzedni post. Zdecydowałem się użyć zasad Rapid Fire Reloaded, z kilku elementów z oryginalnego Rapid Fire oraz z kilku moich własnych zasad (głównie amunicja odłamkowa i ogień niebezpośredni). W naszej grze wzięło udział 6 graczy, 4 dla strony sowiecko-polskiej i 2 dla niemieckiej. Ja pozostałem prowadzącym grę.
UMPIRING / PROWADZENIE GRY: Bartek Żynda
1. Forces. Siły.
2. The game. Gra.
The game was set up for 10 turns. The first four turns corresponded to the events of the 12th of October, the next two were the night of October 12-13 and the next four were the day of October 13. The Soviet-Polish side started every turn with some exemptions. The second turn started from the duel between the German and the French fighters. Both sides rolled a D6, Germans had +1 to the roll and the French -1. the side that won the duel by two, drove the enemy away and gained air superiority. Then the first ground attack started with the side with air superiority with AA fire from the other side. Turns 3 and 4 looked the same, but without fighters duel. turn 7th looked exactly the same as the 2nd turn. Over the night there were no planes. The bridges over the river had to be inspected first by the engineers (first turn they succeed on 6, second, 5 or 6 and so on). They also were able to clear the mines. they rolled 1D6 and that distance was cleared. Infantry was able to move in 3 ways: run 9'', march 6'' or crawl 3''. If on the minefield (that was all the area between the river and the first German line) they rolled 3 dice if run, 2 if marched and 1 if crawl. On 4-6, they suffered casualties. During the nighttime, the visibility was reduced to 6''.
Gra była ustawiona na 10 tur. Pierwsze cztery odpowiadały wydarzeniom 12 października, dwie następne, to noc z 12 na 13 października i ostatnie 4 odpowiadały 13 październikowi. Strona sowiecko-polska zawsze zaczynała turę, poza kilkoma wyjątkami. Druga tura zaczynała się od pojedynku myśliwców niemieckich i francuskich. Obie strony rzucały K6, Niemcy mieli +1 do rzutu a Francuzi -1. Strona, która wygrała pojedynek zdobywała przewagę w powietrzu. Teraz następował atak sił lotniczych strony, która zyskała przewagę, jednak tuż przed nią ogień otwierała obrona przeciwlotnicza przeciwnika. tury 3 i 4 wyglądały ponownie, ale bez pojedynku myśliwskiego. Tura 7 wyglądała identycznie jak tura 2. W nocy lotnictwo było niedostępne. Mosty na rzece musiały być wpierw przygotowane przez saperów (w pierwszej turze zabezpieczali most na 6 , jeśli zawiedli, to w drugiej na 5 lub 6 i tak dalej). Byli w stanie oczyszczać też pola minowe (te ciągnęły się od rzeki aż do pierwszej niemieckiej linii obrony). Rzut 1K6 definiował wyczyszczony obszar w calach. Piechota mogła poruszać się na 3 sposoby: biegiem 9 cali, marszem 6 cali i czołgając się 3 cale. Jeżeli piechota poruszała się po polu minowym to istniało ryzyko wejścia na minę. Gdy biegła rzucało się 3K6, maszerowała 2K6 a jak czołgała się to 1K6. Jeśli wypadło 4-6 to oznaczało to straty. Podczas nocy widoczność była ograniczona do 6 cali.
In our game, Alasdair took the role of General Gordov, the main commander of the 33rd Army. He also commanded the 5th Tank Corps. Andy commanded the 42nd Infantry Division, Gordon Polish 1st Division and Tim 290the Infantry Division. On the German side, Michael commanded the 313rd Regiment and Mike 668th. Before the game, Alasdair had to roll for every gun to check it for ammunition. Every gun rolled 1D3 and that determined the ammunition for the day. He rolled quite well. Unfortunately, for the Soviet and Polish players he had the last word in every decision they made, which included the direction of attack, deployment of 5th Corps units, entry of the second wave into battle, etc. He had to roll for Engineers entry and here he rolled badly. The 1st Company was available from the 2nd turn and the 2nd Company from the 3rd turn. That complicated a lot.
W naszej grze Alasdair przyjął rolę generała Gordowa, dowódcy 33. armii. Jednoczenie dowodził też 5. korpusem. Andy dowodził 42. dywizją piechoty, Gordon pierwszą polską a Tim 290. Po stronie niemieckiej Michael dowodził 313 pułkiem a Mike 668. Przed grą Alasdair musiał rzucić dla każdego działa ilość dostępnej amunicji. Każde działo miało rzut 3K6 i to określało liczbę amunicji na dzień. Rzucił całkiem dobrze. Niestety dla sowieckich i polskich graczy słowo Alasdaira było ostateczne, a dotyczyło to takich rzeczy jak kierunek ataku, rozmieszczenie jednostek 5. korpusu, czy wejście do walki drugiej fali itp. Musiał też rzucić w której turze przybędą saperzy i tu było już gorzej. 1. kompania przybyła w turze drugiej a 2. kompania w trzeciej.
It started with a frontal assault by the three infantry divisions. As I assumed it was a very costly attack. Soviets and Poles lost many soldiers on the minefields. Then the fighters arrived and the fight about air domination started. That was easily won by the Germans. However, the first bombers were chased away by Soviet AA fire. In the meantime, the Soviets managed to secure the bridge in Lenino and clear from the mines some area on the other side of the Mereia River. Some units managed even close to the Trigubova village but were decimated by German fire and forced to withdraw. The 42nd Division was more successful. They managed to completely destroy the 337th Fusilier Battalion but also were repulsed back to starting positions. All divisions suffered enormous casualties, so the second wave joined the attack. It failed as well. The worst thing was the destruction of the bridge in Sycoievo. That gave the possibility of crossing the river by tanks only in Lenino. To make it worse, when the bridge was hit by Nebelvefer salvo it had the Engineers examining it. The whole company get destroyed. Then came the night. Neither Polish nor Soviet divisions were able to continue the attack. Despite some successes in the night such as the 290th division moving over the river and being close to Tribugova again and Engineers managing to fix the bridge in Sycoievo, there was no hope of success. The game was over with a German victory.
Zaczęło się od frontalnego ataku trzech dywizji piechoty. Tak ja można było przypuszczać atak okazał się bardzo kosztowny. Sowieci i Polacy stracili bardzo dużo żołnierzy na polach minowych. Wtedy nadleciały myśliwce i rozpoczęły walkę o dominację w powietrzu. Ta została w bardzo łatwy sposób wygrana przez Niemców. Jednakże pierwsze bombowce zostały przepędzone przez sowiecką artylerię przeciwlotniczą. W międzyczasie Sowietom udało się zabezpieczyć most w Lenino i oczyścić tam przedpole z min po drugiej stronie rzeki Mierei. Kilku oddziałom udało się zbliżyć do zabudowań Trygubowej, ale tam zostały zdziesiątkowane przez Niemców i zmuszone do odwrotu. Atak 42. dywizji był bardziej udany. Udało im się zniszczyć 337 batalion fizylierów ale po pewnym czasie też zostali zepchnięci na pozycje wyjściowe. Wszystkie dywizje poniosły ogromne straty, więc do walki weszły drugie rzuty. Ich atak także skończył się porażką. Najgorszą rzeczą było zniszczenie mostu w Sycojewie. Teraz przeprawy czołgów mogły odbywać się tylko przez most w Lenino. Na domiar złego, gdy most w Sycojewie został trafiony salwą z Nebelverferów, przebywała tam kompania saperów, która w całości została zniszczona. Wtedy nadeszła noc. Ani Polacy, ani Sowieci nie byli w stanie kontynuować natarcia. Pomimo kilku udanych akcji, jak naprawienie mostu w Sycojewie i zbliżenie się oddziałów 290 dywizji do Trygubowej, dalszy atak był bezcelowy. Gra zakończyła się zwycięstwem Niemców.
As you noticed, many things happened during the game. I was very busy umpiring the game, so have not time to take a lot of pictures. However, Gordon and Michael sent me theirs.
Tak jak pewnie zauważyliście dużo się działo podczas gry. Byłem bardzo zajęty prowadzeniem gry, więc nie miałem zbyt dużo czasu na robienie zdjęć. Jednakże Gordon i Michael postanowili wspomóc mnie ich fotografiami.
GORDON:
MICHAEL:
3. Links. Linki.
SESWC:
https://www.facebook.com/Seswc.co.uk/posts/737897448367589
FLICKR:
https://www.flickr.com/photos/asienieboje/albums/72177720313039810
